Дӯст надори гар Ватан, дурат кунад,

Бе Ватан ранҷ аст, ранҷурат кунад.

Нон хӯрдию камол ёфтӣ зи ӯ,

Нон намак дорад, намак курат кунад.

          Хонаи охирати дунёи туст,

         Модари муштипару  пайдои туст.

         Дор ба қалбат ҷой зебо меҳанат,

        Ҳам муаррифгар тую аждоди туст.

Бе Ватан бошӣ ту инсон нестӣ,

Вориси аз аҳли Сомон нестӣ.

Сад шафоат аз Ватан бошад ба мо,

В-арна ту аз аҳли эмон нестӣ.

          Ай Худо, ҷонам фидои ин Ватан,

          Меҳри маро кун дучандон бар Ватан.

          Ҳар кӣ ҷонаш месупорад  дар Ватан,

          Турбаташ осуда хобад дар Ватан. 

                              Бароти Каримзод –  н. Ш. Шоҳин