Агар Кабирӣ ва ҳамроҳони ватанфурӯшаш мусулмони асил мебуданд, медонистанд, ки Ислом дини хайхоҳ аст, на дини душманкоб ва онҳо ба пули ҳароми хоҷагони хориҷиёнашон мусулмонии худро фурӯхтанд ва ҷои онҳо яқин дузахи тафсон аст. Наҳзатиҳо одамони беҳурмат ҳастанд ва ба онҳо касе дӯстиро раво намебинад. Ин миллати ранҷдидаву азияткашидаи тоҷик, ки ба роҳи худшиносиву ободгароӣ пеш меравад, дигар ҳаргиз ба фиребу найранг ва дасисаҳои худобехабарон дода намешаванд. Хоинону бадхоҳони миллат ҳаргиз ба мақсадҳои нопоку ғаразноки худ намерасанд.